Firma jest zobowiązana do sklasyfikowania Klientów jako (a) Detaliczni, (b) Profesjonalni lub (c) Kwalifikowani Kontrahenci.
Każdy typ instrumentu finansowego ma swoje własne cechy i wiąże się z różnymi ryzykami w zależności od charakteru każdej inwestycji. Ogólny opis charakteru i ryzyk związanych z instrumentami finansowymi przedstawiono poniżej. Niemniej jednak, dokument ten NIE ujawnia wszystkich związanych ryzyk ani innych istotnych aspektów instrumentów finansowych i nie powinien być traktowany jako porada inwestycyjna ani rekomendacja dotycząca świadczenia jakiejkolwiek usługi.
a. Ryzyko Rynkowe: to ryzyko, że wartość portfela zmniejszy się z powodu zmiany wartości czynników rynkowych, takich jak ceny akcji, stopy procentowe, kursy walutowe i ceny towarów. W przypadku negatywnej fluktuacji cen inwestorzy w instrumenty finansowe narażeni są na ryzyko utraty części lub całości zainwestowanego kapitału.
b. Ryzyko Systemowe: to ryzyko załamania się całego rynku lub całego systemu finansowego. Odnosi się do ryzyk narzuconych przez współzależności w systemie lub rynku, gdzie awaria pojedynczej jednostki lub grupy jednostek może spowodować kaskadową awarię, która potencjalnie mogłaby doprowadzić do upadku całego systemu lub rynku.
c. Ryzyko Kredytowe: to ryzyko niewypłacalności pożyczkobiorcy w spłacie pożyczki lub wypełnieniu innych zobowiązań umownych (tj. brak spłaty odsetek dla posiadaczy obligacji). Ryzyko kredytowe jest ściśle powiązane z potencjalnym zwrotem inwestycji, przy czym najbardziej zauważalnym jest to, że zyski z obligacji silnie korelują z postrzeganym ryzykiem kredytowym.
d. Ryzyko Rozliczeniowe: to ryzyko, że kontrahent nie dostarczy papieru wartościowego lub jego wartości w gotówce zgodnie z umową, gdy papier wartościowy został sprzedany po tym, jak drugi kontrahent lub kontrahenci już dostarczyli papier wartościowy lub wartość gotówki zgodnie z umową handlową. To ryzyko jest ograniczone, gdy inwestycja dotyczy instrumentów finansowych handlowanych na rynkach regulowanych, ze względu na regulacje takich rynków. Ryzyko to wzrasta w przypadku inwestycji dotyczących instrumentów finansowych handlowanych poza rynkami regulowanymi lub gdy ich rozliczenie odbywa się w różnych strefach czasowych lub różnych systemach rozliczeniowych.
e. Ryzyko Płynności: to ryzyko wynikające z braku możliwości sprzedaży inwestycji, której nie można kupić lub sprzedać wystarczająco szybko, aby zapobiec lub zminimalizować stratę. Ryzyko płynności staje się szczególnie istotne dla inwestorów, którzy zamierzają posiadać lub obecnie posiadają aktywa, ponieważ wpływa na ich zdolność do handlu.
f. Ryzyko Operacyjne: to ryzyko niepowodzenia operacji biznesowych z powodu błędów ludzkich. Ryzyko operacyjne będzie się różnić w zależności od branży i jest istotnym czynnikiem do rozważenia przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych. Branże z mniejszą interakcją ludzi prawdopodobnie mają niższe ryzyko operacyjne.
g. Ryzyko polityczne: to ryzyko, że zwroty z inwestycji mogą ucierpieć w wyniku zmian politycznych lub niestabilności w danym kraju. Niestabilność wpływająca na zwroty z inwestycji może wynikać ze zmiany rządu, organów ustawodawczych, innych decydentów polityki zagranicznej lub kontroli wojskowej.
a. Akcje: reprezentują własność w kapitale zakładowym firmy. Inwestorzy są narażeni na wszystkie główne ryzyka wymienione w sekcji 3 powyżej, a w szczególności na ryzyko rynkowe. Należy podkreślić, że nie ma gwarancji, jeśli chodzi o pojedyncze akcje. Niektóre firmy wypłacają dywidendy, ale wiele innych tego nie robi. Bez dywidend inwestor może zarabiać na akcji tylko poprzez wzrost jej ceny na otwartym rynku. Z drugiej strony, w przypadku niewypłacalności firmy, inwestor może stracić całą wartość swojej inwestycji.
b. Warranty: firmy często dołączają warranty jako część nowej oferty, aby zachęcić inwestorów do zakupu nowego papieru wartościowego. Warrant jest jak opcja. Daje posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek, do zakupu podstawowego papieru wartościowego po określonej cenie, w określonej ilości i w przyszłym czasie. Różni się od opcji tym, że warrant jest wydawany przez firmę, podczas gdy opcja jest instrumentem giełdowym. Warrant jest zazwyczaj ograniczony w czasie, co oznacza, że jeśli inwestor nie skorzysta z lub nie sprzeda warranty w ustalonym czasie, warrant wygasa bez wartości. Warranty zapewniają dźwignię, której stopień zależy od ceny wykonania warranty w stosunku do ceny podstawowego papieru wartościowego. Dlatego stosunkowo mała fluktuacja ceny podstawowego papieru wartościowego może prowadzić do nieproporcjonalnie większej fluktuacji, korzystnej lub niekorzystnej, ceny warranty. Ceny warrantów mogą być zatem bardzo zmienne. Przed zakupem warranty inwestor musi być świadomy, że istnieje ryzyko utraty całej kwoty inwestycji oraz wszelkich prowizji i kosztów poniesionych. Warranty podlegają wszystkim głównym ryzykom wymienionym w sekcji 3.
c. Prawa: to papiery wartościowe dające akcjonariuszom prawo do zakupu nowych akcji emitowanych przez korporację po ustalonej cenie (zwykle poniżej aktualnej ceny rynkowej) w proporcji do liczby posiadanych już akcji. Prawa są wydawane tylko na krótki okres czasu, po czym wygasają. Jeśli Prawo jest zrealizowane, jego posiadacz zobowiązany jest zapłacić emitentowi cenę wykonania. Wykonanie Prawa daje jego posiadaczowi wszystkie prawa i ryzyka związane z własnością podstawowego papieru wartościowego. Prawa zapewniają dźwignię, której stopień zależy od ceny wykonania Prawa w stosunku do ceny podstawowego papieru wartościowego. Dlatego stosunkowo mała fluktuacja ceny podstawowego papieru wartościowego może prowadzić do nieproporcjonalnie większej fluktuacji, korzystnej lub niekorzystnej, ceny Prawa. Ceny Praw mogą być zatem bardzo zmienne. Prawa podlegają wszystkim głównym ryzykom wymienionym w sekcji 3.
d. Instrumenty dłużne / Obligacje: to papiery wartościowe, które zapewniają zwrot w postaci stałych okresowych płatności oraz ostatecznego zwrotu kapitału w dniu wykupu. Obligacje mogą być emitowane przez rządy (obligacje skarbowe) lub firmy (obligacje korporacyjne). W tym sensie obligacje reprezentują formę pożyczania przez rząd lub korporację. Ryzyko kredytowe rządów, organizacji finansowych, korporacji oraz w ogóle każdego emitenta obligacji może być oceniane przez agencje ratingowe. Wynik tych ocen stanowi cenną wskazówkę dla inwestorów w obligacje. Emisje obligacji o niższych ocenach kredytowych zazwyczaj oferują wyższe kupony, aby zrekompensować inwestorom wyższe ryzyko, jakie podejmują. Niektóre obligacje są notowane na uznawanych giełdach papierów wartościowych, podczas gdy wiele z nich jest notowanych poza regulowanymi rynkami (OTC). Płynność zazwyczaj różni się między różnymi rodzajami obligacji. Obligacje są narażone na ryzyko kredytowe, w którym emitent obligacji może nie być finansowo zdolny do wypłacenia inwestorom odsetek lub nawet kapitału obligacji. Ryzyko stopy procentowej to ryzyko, w którym wzrost stóp procentowych może spowodować znaczny spadek wartości rynkowej obligacji o stałej stopie, a spadek stóp procentowych może wpłynąć na reinwestycję płatności kuponowych obligacji o stałej stopie. Gdy stopy procentowe rosną, obligacja wydana wcześniej z niższą stałą stopą może stracić na wartości. W tym zakresie im dłuższy okres zapadalności (czas trwania) obligacji, tym większa jej wrażliwość na zmiany stóp procentowych. Gdy stopy procentowe spadają, płatności kuponowe otrzymywane z obligacji o stałej stopie są reinwestowane po niższych stopach procentowych, podczas gdy płatności kuponowe otrzymywane przez inwestorów z obligacji o zmiennej stopie procentowej maleją.
e. Obligacje zamienne: dają posiadaczowi opcję wymiany obligacji na ustaloną liczbę akcji emitenta. Po pierwszym wyemitowaniu działają jak zwykłe obligacje korporacyjne z nieco niższą stopą procentową. Ponieważ obligacje zamienne mogą być zamieniane na akcje i tym samym korzystać ze wzrostu ceny podstawowych akcji, firmy oferują niższe zyski z obligacji zamiennych. Jeśli akcje osiągną słabe wyniki, nie nastąpi konwersja, a zwrot inwestora będzie niższy niż w przypadku obligacji niezamiennych.
f. Obligacje callable: to obligacje, które mogą być wykupione przez emitenta przed ich terminem zapadalności. Różnica między ceną wykupu obligacji a wartością nominalną to premia wykupu. Klauzule wykupu narażają inwestorów na dodatkowe ryzyka i są dlatego emitowane z wyższymi zyskami niż porównywalne obligacje bez takich klauzul.
g. Zbiorowe Schematy Inwestycyjne: to układ, który umożliwia grupie inwestorów "połączenie" swoich aktywów i powierzenie ich profesjonalnemu zarządzającemu funduszem. Inwestycje zazwyczaj obejmują obligacje i akcje spółek notowanych na giełdzie, ale w zależności od rodzaju schematu mogą obejmować szersze inwestycje, takie jak nieruchomości. Możliwość likwidacji niektórych schematów może być ograniczona w zależności od warunków operacyjnych oraz długiego okresu wypowiedzenia wymaganego do umorzenia, w trakcie którego wartość każdej jednostki może wykazywać dużą zmienność i ewentualnie spadek. Możliwe jest, że nie ma wtórnego rynku dla takich schematów, a tym samym inwestycja taka może być zlikwidowana tylko poprzez umorzenie.
h. Fundusze Hedgingowe: to agresywnie zarządzane portfele inwestycyjne, które wykorzystują zaawansowane strategie inwestycyjne, takie jak dźwignie, pozycje długie, krótkie i pochodne na krajowych i międzynarodowych rynkach, z celem generowania wysokich zwrotów (zarówno w absolutnym sensie, jak i w stosunku do określonego benchmarku rynkowego). Fundusze hedgingowe są uważane za bardziej ryzykowne inwestycje niż tradycyjne fundusze i są odpowiednie dla bardziej doświadczonych inwestorów, ponieważ nie podlegają regulacjom i brakuje im przejrzystości. Zwykle inwestują w ryzykowne lub płynne papiery wartościowe i, chociaż celują w absolutne zwroty, jeśli nie zarządzają ryzykiem, mogą ponieść znaczne straty. Poza ryzykiem płynności fundusze hedgingowe mają zdolność do dźwigni, co oznacza, że względnie mała fluktuacja ceny papieru wartościowego może prowadzić do nieproporcjonalnie dużej fluktuacji, korzystnej lub niekorzystnej, dla wartości inwestycji.
i. Fundusze Notowane na Giełdzie (ETFs): to papiery wartościowe, które śledzą indeks, towar lub koszyk aktywów, jak fundusz indeksowy, ale handlują jak akcje na giełdzie. ETFs doświadczają zmian cen w ciągu dnia, gdy są kupowane i sprzedawane. Inwestycje w ETFs narażają inwestorów na te same ryzyka, co papiery wartościowe podstawowe, ale w znacznie mniejszym stopniu z powodu dywersyfikacji inwestycji.
j. Instrumenty Rynku Pieniężnego: to zazwyczaj papiery dłużne, które zapadają w ciągu jednego roku lub mniej (np. bony skarbowe) i które są zazwyczaj handlowane na lokalnych rynkach pieniężnych. Ryzyka związane z tym typem instrumentów to ryzyko płynności, ryzyko stopy procentowej i ryzyko spreadu kredytowego.
k. Kontrakty Terminowe: to finansowe kontrakty pochodne, które zobowiązują nabywcę do zakupu aktywów (lub sprzedawcę do sprzedaży aktywów), takich jak fizyczny towar lub instrument finansowy, w ustalonym przyszłym terminie i cenie. Kontrakty terminowe szczegółowo określają jakość i ilość podstawowego aktywa; są standaryzowane w celu ułatwienia handlu na giełdzie terminowej. Niektóre kontrakty terminowe mogą wymagać fizycznej dostawy aktywa, podczas gdy inne są rozliczane w gotówce. Rynki futures charakteryzują się możliwością wykorzystania bardzo wysokiej dźwigni w porównaniu do rynków akcji. Dlatego też względnie mała fluktuacja ceny podstawowego aktywa może prowadzić do nieproporcjonalnie dużej fluktuacji, korzystnej lub niekorzystnej, dla ceny kontraktu terminowego.
l. Opcje: to finansowe instrumenty pochodne, które reprezentują kontrakt sprzedawany przez jedną stronę (wystawcę opcji) drugiej stronie (posiadaczowi opcji) i handlują na giełdach lub poza rynkiem (OTC). Kontrakt oferuje nabywcy prawo, ale nie obowiązek, do kupna (opcja kupna) lub sprzedaży (opcja sprzedaży) papieru wartościowego lub innego aktywa finansowego po ustalonej cenie (cena wykonania) w określonym czasie lub na określoną datę (data wykonania). Ich wartość zależy od wartości rynkowej podstawowego aktywa (akcji, walut, stóp procentowych, towarów, indeksów finansowych lub ich kombinacji) oraz jego zmienności, czasu do wygaśnięcia oraz stóp procentowych. Opcje kupna dają możliwość zakupu po ustalonej cenie, dlatego nabywca zyskuje na wzroście ceny akcji, podczas gdy opcje sprzedaży dają możliwość sprzedaży po ustalonej cenie, dlatego nabywca zyskuje na spadku ceny akcji. Opcje są niezwykle wszechstronnymi papierami wartościowymi, które mogą być wykorzystywane w wielu różnych sposobach. Inwestorzy używają opcji do spekulacji, co jest stosunkowo ryzykowną praktyką, podczas gdy hedgerzy używają opcji do zmniejszenia ryzyka posiadania aktywa.
m. Swap: to instrumenty pochodne, w których strony wymieniają pewne korzyści jednego instrumentu finansowego na korzyści drugiego instrumentu finansowego. Korzyści te zależą od rodzaju zaangażowanych instrumentów finansowych. Na przykład, najczęściej spotykanym rodzajem swapów są umowy dotyczące wymiany stóp procentowych. W swapach stóp procentowych jedna strona umowy zgadza się płacić drugiej stronie stałą stopę procentową od uzgodnionej kwoty głównej przez określony czas. W zamian otrzymuje zmienną stopę procentową od uzgodnionej kwoty głównej na określony czas. W takich swapach kwota główna zazwyczaj nie jest wymieniana. W każdym dniu rozliczenia płatności stron są netowane, tak aby dokonano tylko jednej płatności od strony z większym zobowiązaniem. Umowy wymiany stóp procentowych są zwykle używane do przekształcania zmiennej stopy oprocentowania na stałą lub odwrotnie. Innym powszechnym rodzajem swapów są umowy wymiany walut, w których strony wymieniają określoną kwotę w różnych walutach na określony czas. W umowach wymiany walutowej następuje wymiana kapitału zarówno na początku, jak i na zakończenie umowy, podczas gdy płatności między dwiema stronami w dniach rozliczenia nie są netowane, ponieważ są w różnych walutach. W takich umowach nie ma ryzyka walutowego, ponieważ kurs wymiany jest ustalany na początku umowy. W zależności od tego, czy inwestor chce być zabezpieczony przed ewentualnym wzrostem lub spadkiem cen związanych z towarami, przyjmuje odpowiednią "pozycję" w umowie swap (tj. płaci cenę stałą lub zmienną). Chociaż nie jest wymagane żadne początkowe wynagrodzenie, w przypadku gdy rynek "zmieni się" przeciwko inwestorowi, może on być zobowiązany do zapłacenia kwoty odpowiadającej różnicy. Swapy obejmują zarówno ryzyko kredytowe, jak i ryzyko stopy procentowej. Swapy walutowe wiążą się z większym ryzykiem kredytowym niż swapy stóp procentowych z powodu wymiany kapitału zarówno na początku, jak i na zakończenie umowy, a także płatności obu stron w każdy dzień rozliczenia.
n. Kontrakty na Różnicę: to kontrakty między dwiema stronami, zazwyczaj określanymi jako "kupujący" i "sprzedający", w których sprzedający zobowiązuje się zapłacić kupującemu różnicę między bieżącą wartością aktywa a jego wartością w momencie zawarcia kontraktu. (Jeśli różnica jest ujemna, kupujący płaci sprzedającemu.) W efekcie CFD to instrumenty finansowe, które pozwalają inwestorom wykorzystać zmiany cen w górę (pozycje długie) lub w dół (pozycje krótkie) w odniesieniu do podstawowych instrumentów finansowych i są często używane do spekulacji na tych rynkach. Na przykład, stosując je do akcji, taki kontrakt jest pochodnym instrumentem finansowym, który pozwala inwestorom spekulować na ruchach cen akcji, bez konieczności posiadania podstawowych akcji. Kontrakt na różnicę wiąże się z wysokim stopniem ryzyka z powodu zaangażowanej dźwigni. Względnie mała fluktuacja ceny podstawowego aktywa może prowadzić do proporcjonalnie większej fluktuacji wartości inwestycji.
a. Inwestowanie w opcje CFD jest spekulacyjne i wiąże się z niezwykle wysokim ryzykiem. Klient przyjmuje do wiadomości, że w pełni rozumie, że niewielkie różnice w cenach rynkowych mogą wystąpić w ultra-krótkich okresach czasu i mogą powodować wysokie zyski lub straty w odniesieniu do CFD nabywanych przez Klienta, nawet do całkowitej straty całej inwestycji Klienta, wszystko w krótkim okresie. Ponadto Klient przyjmuje do wiadomości, że w pełni rozumie, że nie ma istniejącej metody, która mogłaby zapewnić zyski z transakcji w CFD. To na Kliencie spoczywa odpowiedzialność za rozważenie, czy handel CFD jest odpowiedni dla jego sytuacji finansowej i celów inwestycyjnych. Jeśli Klient nie rozumie dokładnie ryzyk związanych z handlem CFD, zachęca się go do niekorzystania lub zaprzestania korzystania z usług Firmy.
b. Rejestrując się na stronie internetowej Fxshine lub na innej stronie, na której Firma oferuje swoje usługi, oraz dokonując transakcji, Klient tym samym przyjmuje i zatwierdza następujące:
c. Klient jest wyłącznie odpowiedzialny za ustalenie, czy takie transakcje są odpowiednie, biorąc pod uwagę jego sytuację finansową i osobiste okoliczności. Zdecydowanie zaleca się, aby Klient skonsultował się z ekspertami przed rozpoczęciem handlu CFD.
English
Spanish
Polish
Italian
Deutch
Portuguese
French